ഈയടുത്ത ദിവസങ്ങളിലായി ഞാനറിഞ്ഞ വാർത്തകളിൽ മരണം കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയവരിൽ ഭൂരിപക്ഷം പേർക്കും പ്രതീക്ഷയുടെ ഇളം പച്ച നിറമായിരുന്നു പ്രായം. കാരണമായതോ ഹൃദയസ്തംഭനവും. അവർക്ക് അന്ത്യോപചാരം അർപ്പിക്കാനെത്തിയ മത, രാഷ്ട്രീയ, സാംസ്കാരിക മേഖലകളിലെ നായകന്മാരാകട്ടെ യൗവ്വനം തുടിക്കുന്ന 70-80 വയസ്സുള്ളവരും. എന്തായിരിക്കണം ഈ കടൽക്കിഴവന്മാരുടെ ആരോഗ്യ രഹസ്യം! ആധികാരിമായി തന്നെ പറയണമെങ്കിൽ അത് റൊസറ്റെൻസിനേ കഴിയൂ...
ആരാണീ “റൊസ്സറ്റൻസ്”
1962ൽ അമേരിക്കയിലെ പെൻസിൽവാനിയയിലെ റൊസ്സറ്റോ ഗ്രാമത്തിലേക്കു കുടിയേറിയ ഇറ്റലിക്കാർ. ഇവരും കിഴവന്മാരും തമ്മിലെന്തു ബന്ധം?? സ്വാഭാവികമായ സംശയം..
ഖനികളിലും മറ്റും കഠിനമായ ജോലികളിൽ ഏർപ്പെടുന്ന സാധാരണ ജീവിതം നയിക്കുന്നവരായിരുന്നു അവർ. ചുറ്റുപാടിൽ ജീവിക്കുന്ന മറ്റുള്ളവർ ആസ്വദിച്ചനുഭവിക്കുന്ന വായു, ജലം, ജോലി, വരുമാനം തന്നെയായിരുന്നു ഇവർക്കു ലഭിച്ചിരുന്നതും. കൃത്യമായ ഒരു ഭക്ഷണക്രമം പാലിച്ചിരുന്നില്ല. ഒലീവ് ഓയിലും, സലാഡുകളും, കൊഴുപ്പില്ലാത്ത ഭക്ഷണത്തിനൊപ്പം ഉയർന്ന കൊളസ്ട്രോൾ ഉള്ള ഭക്ഷണവും ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു മാത്രവുമല്ല പുകവലിക്കുന്നവരും വൈൻ ഉപയോഗിക്കുന്നവരും ഇവരിൽ സാധാരണവുമായിരുന്നു. എന്നിട്ടുപോലും 1955-1965 കാലയളവിൽ 65 വയസ്സിനു താഴെയുള്ള ഒരാളിൽ പോലും ഹൃദയാഘാതം റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. സാധാരണ മരണങ്ങളാകട്ടെ അമേരിക്കയുടെ ദേശീയ ശരാശരിയുടെ പകുതി ശതമാനവും.
തദ്ദേശവാസികളായ അമേരിക്കക്കാരുടെ ഭാഗത്തുനിന്നും വർഗ്ഗപരമായ ചേരിതിരിവ് നിരന്തരമായി അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നിരുന്നതുമൂലം ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു സമൂഹമായി അവർ ഒതുങ്ങിക്കൂടി. പക്ഷെ തൊട്ടടുത്ത ഗ്രാമങ്ങളിൽ കൊലയും, കൊള്ളിവെപ്പും നിറഞ്ഞാടുമ്പോഴും 0% കുറ്റകൃത്യങ്ങളാണ്‌ ഇവരിൽ നിന്നും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടതെന്നത് അതിശയോക്തിക്ക് ഇടം നല്കുന്ന വസ്തുതയാണ്‌. എന്നിട്ടുപോലും ആരോഗ്യപരമായ ഒരു മുന്നേറ്റം അവർ എങ്ങിനെ ആർജ്ജിച്ചെടുത്തു എന്നുള്ളതു പഠനവിധേയമാക്കുകയായിരുന്നു പല മെഡിക്കൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റികളും. 1999ൽ ബ്രിട്ടീഷ് മെഡിക്കൽ ജേർണൽ പോലുള്ളവ പബ്ളിഷ് ചെയ്ത വിശദാംശങ്ങളെല്ലാം തന്നെ അവരെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങളിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശുന്നവയാണ്‌.
കാലങ്ങളായി പിന്തുടർന്ന് വന്നിരുന്ന സാമൂഹ്യ വ്യവസ്ഥയിൽ അവർ ആനന്ദം നുകർന്നു. മറ്റുള്ളവർക്കു വേണ്ടി പുഷ്പിക്കുക എന്ന നയം നടപ്പിലാക്കുന്നതോടൊപ്പം കളങ്കമില്ലാതെ പ്രവർത്തിച്ചു, സത്യ സന്ധരായി ജീവിച്ചു, ആയുസ്സിന്റെ കണക്കു പുസ്തകത്തിൽ അമരത്വഭാവം രചിച്ചു.
സ്വയം പര്യാപ്തരായിരുന്നിട്ടും കുടുംബങ്ങൾ തമ്മിലും, സാമൂഹിക പരമായും പരസ്പരം സഹായിച്ചിരുന്നു.ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരവസ്ഥ ആരും തന്നെ അനുഭവിച്ചിരുന്നില്ല. ചാരിറ്റി പോലുള്ള സംവിധാനങ്ങളുടെ ആവശ്യം പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരോ കുടുംബങ്ങളിലും ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് 3 തലമുറ വരെയെങ്കിലും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു ഒരേ സമയം. പാർശ്വവല്ക്കരിക്കപ്പെടാതെ എല്ലാവരും ഉല്കൊള്ളുന്ന ജീവിത വ്യവസ്ഥ അവർ പങ്കിട്ടു പോന്നു.
സാമൂഹിക പ്രവർത്തനങ്ങൾ പുഛ ഭാവത്തോടെ നോക്കിക്കാണുന്ന നമ്മൾ എറിയുവാനായി ഉന്നം പിടിച്ചു നില്ക്കുന്ന കല്ലുകൾ ആ കിഴവന്മാരിൽ പതിക്കും മുമ്പേ, നമ്മുടെ ഇടതു ഭാഗത്തു കൂടി ഒരു മിന്നൽപിണർ കടന്നു പോയേക്കാം. അദൃശ്യമായൊരു സുരക്ഷാവലയം നമുക്കന്യമായിരിക്കുന്നിടത്തോളം കല്ലുകൾ പോലും നമ്മെ പരിഹസിച്ചെന്നും വരാം.
മതാദ്ധ്യാപനങ്ങൾ തിരയുമ്പോൾ പ്രവാചകന്റെ വാക്കുകൾ ഇങ്ങനെ കാണാവുന്നതല്ലേ..“ നിങ്ങൾ കുടുംബ ബന്ധങ്ങൾ ചേർക്കുവിൻ”.. മറ്റൊരിടത്ത് “ഒരു വിശ്വാസി മറ്റൊരു വിശ്വാസിക്ക് ഒരു കെട്ടിടം പോലെയാണു അതിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങൾ ചില ഭാഗങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തും”....
തിരിച്ചറിയുവാൻ വൈകിപ്പോകുന്നു പകൽ പോലെയുള്ള പല യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളും, അതിലൂടെ നഷ്ടപ്പെടുന്നതോ ജീവിത ലക്ഷ്യമാകുന്ന സ്വർഗ്ഗീയ താഴ്വരകളും!!!
ചുറ്റുപാടിൽ പലസംഭവങ്ങളും നടക്കുന്നു ഇതുമായി ബന്ധപ്പെടുത്താവുന്നവ. അതിൽ നിന്നും ഒന്നിനെ ഒരു ഉദാഹരണമായി ഞാൻ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. ഇവിടെ ക്ലിക്കുക
